Harry

Misschien kennen jullie hem wel.

Harry (of Harriet): die ene die in de groep dwarsligt, op z'n kop hangt, aandacht vraagt omdat hij niet gehoord wordt. Als je niet luistert naar Harry, dan gaat ie flauwe steken onder water maken (met ieder geintje geef je een seintje), sarcastische opmerkingen maken, de boel vertragen of zelfs boycotten. En als Harry dan nog steeds wordt genegeerd, dan vertrekt hij. Soms letterlijk, maar ook vaak figuurlijk. Geef zijn portie maar aan Fikkie.

Deze week was ik Harry.

Iemand moest het zijn. Zo groot en open was die plek. De stem van de minderheid werd niet gehoord in een bijeenkomst die nota bene over culturele diversiteit ging. En omdat niemand vanuit een culturele minderheid aanwezig was, vertolkte ik hem. Rare positie, ongemakkelijk, niet leuk ook voor de begeleiders, maar het kon niet anders. Er werden gewoonweg - overigens met de meest goede bedoelingen - teveel planken misgeslagen.

Ik hoop dat er op dit thema van diversiteit veel Harry's te vinden zijn. Mensen die de moeilijke vragen stellen, spiegels ophouden en alternatieven bieden. Niet om te 'shamen'. Dat mag nooit de intentie zijn. Wel om te verbinden, om initiatieven duurzaam te laten zijn, om te komen tot daadwerkelijke verandering

#liefde #accepteren